ROK 1991
W imię Trójcy Przenajświętszej, dnia 14 kwietnia 1991 r. rozpoczął się nowy sezon budowy nowego kościoła parafialnego pw. Trójcy Przenajświętszej. W dalszym ciągu pracom przewodniczył Pan Jerzy Janisz. Wszystkie prace zmierzały do wykonania płyty dachowej na kościele. Lanie płyty miało miejsce 11 i 12 sierpnia bieżącego roku, przy bardzo pięknej, słonecznej pogodzie. Frekwencja przy tej pracy była wspaniała. Wzięło w niej udział 300 mężczyzn. Wielu życzliwych panów uznało ten dzień za najszczęśliwszy w roku. Chorzy z parafii swoje cierpienia ofiarowali na tę intencję. Do płyty zużyto 55 ton cementu – to świadczy o ogromnej pracy. Równocześnie w ciągu całego sezonu budowlanego wykonywane były instalacje nowej plebanii oraz rozpoczęte zostały prace wykończeniowe; otynkowany został strych i piętro, wstawiono stolarkę. Po dwutygodniowej przerwie na kościele, ze względu na schnięcie płyty przystąpiono do wykonania okien dachowych. Sezon budowlany został zakończony 20 października ze względu na przymrozki.
W tym roku miały miejsce zmiany personalne Dotychczasowy proboszcz ks. Michał Smolik został przeniesiony do Słopnic Górnych, obejmując tam obowiązki proboszcza.
Proboszczem został zamianowany ks. Józef Janas, dotychczasowy wikariusz, który od samego początku miał zleconą troskę o budowę kościoła parafialnego. Wikariuszem został zamianowany neoprezbiter ks. Waldemar Patulski, pochodzący z Radłowa.
Również dotychczasowa katechetka S.M. Urszulina Cichońska została przeniesiona na placówkę do Przyszowej. Na Jej miejsce przyjechała S.M. Genowefa Kuźniar. Wszyscy z nowym zapałem przystąpili do pracy duszpasterskiej. Został wprowadzony zwyczaj objazdu do chorych z racji pierwszych piątków miesiąca, intensywnie zaczęło działać Arcybractwo Serca Pana Jezusa Konającego i Jego Bolesnej Matki oraz ruch oazowy. Młodzież i starsi przez czuwania nocne przygotowali się do IV-tej wizyty Ojca Św. w Polsce, której hasłem były słowa: „Bogu dziękujcie, Ducha nie gaście”.
ROK 1992
Rok ten był szczególny dla naszego miasta – bowiem minęło 700 lat od jego założenia. Był też szczególnym dla parafii. Po bardzo udanych rekolekcjach wielkopostnych, które głosił ks. Andrzej Fik, wikariusz z Radłowa, została wprowadzona nowenna do Miłosierdzia Bożego i jest odprawiana w każdy wtorek po Mszy Św. wieczornej. Wierni, a zwłaszcza członkowie Arcybractwa Konającego Serca Pana Jezusa i Jego Bolesnej Matki, chętnie biorą udział w tym nabożeństwie. Wprowadzenie tegoż nabożeństwa było doskonałą duchową mobilizacją do kontynuowania budowy nowego kościoła ku czci Trójcy Świętej. W upalne lato temperatura sięgała 40 OC, wykonywany był dach na nowym kościele. Pracom tym przewodniczyli Panowie: Stanisław Cabała i Andrzej Klag. Uwieńczenie prac budowlanych – to umieszczenie krzyża na wieży kościelnej. Chwila ta była prawdziwym świętem na budowie. Wzruszenie sięgało łez. Krzyż zamontowany został dnia 20 czerwca przy wydatnej pomocy Panów: Edmunda Miłkowskiego i Stanisława Barana. Od tego dnia krzyż głosi chwałę Trójcy Świętej nad osiedlem Nowy Sącz – Dąbrówka.
W tym sezonie budowlanym nie tylko były wykonywane prace ciesielskie przy dachu, ale również dach został pokryty blachą miedzianą przez Franciszka Dziadosza i Jego pracowników. Częściowo też została zrobiona elewacja zewnętrzna kościoła przez Franciszka Polańskiego. Dnia 4 października na sądeckim rynku odbyła się uroczysta Msza Św., której przewodniczył JE Ks. Biskup Józef Życiński w towarzystwie sądeckich proboszczów. Na tej uroczystej Mszy Św. obecny był Prezydent Państwa Lech Wałęsa. Cała ta uroczystość była wielkim Te Deum dla Boga za 700 lat Nowego Sącza.
W dniu 29 listopada miały miejsce wybory do Parafialnej Rady Duszpasterskiej. Obliczenia liczby głosów oraz ich częstotliwości na poszczególnych kandydatów dokonała Komisja Wyborcza w składzie: Przewodniczący ks. Waldemar Patulski, Członkowie: Pani mgr Stanisława Gomulec, Pani Ewa Tomaszek. Prace komisji przedstawiły się następująco: głosów ogółem 538, w tym 2 nieważne.
Głosy otrzymali:
Urszula Kościsz, Stanisław Smaga, Edward Popiela, Piotr Konstanty, Małgorzata Kościsz, Józef Ruchała Krystyna Gagatek, Jerzy Sarota. Z nominacji Proboszcza do Rady Duszpasterskiej weszli jeszcze: Pan Antoni Ruchała, Urszula Ogorzałek-Pietrzak, Anna Kosal i Dorota Sarota.
Tydzień przed świętami Bożego Narodzenia zostały przywiezione z Przemyśla z firmy Felczyńskich trzy dzwony: Trójca Święta, Królowa Polski i Św. Józef (na tym ostatnim zostały wypisane słowa: „Świętemu Józefowi, Oblubieńcowi Najświętszej Dziewicy Maryi, troskliwemu obrońcy Chrystusa i Opiekunowi Kościoła, Patronowi Rzemieślników”). Fundatorem ostatniego dzwonu był Pan Edmund Miłkowski, który też przywiózł wszystkie dzwony własnym transportem.
Panowie Henryk i Bogusław Popiela, właściciele firmy „Centrum”, pokryli koszty wytopu dzwonu „Trójca Święta”. Na dzwonie tym został umieszczony napis: „Tobie cześć i Panowanie, Tobie Chwała i potęga, Tobie sława i uwielbienie na wieki o Błogosławiona Trójco”. Koszty dzwonu „Królowa Polski” pokryli parafianie. Słowa naszej poetki Marii Konopnickiej: „Nigdym ja Ciebie ludu nie rzuciła”, które widnieją na dzwonie, mają pokrzepiać i dodawać otuchy wiernym w trudnych czasach przebudowy ustroju społeczno-gospodarczego.
Rok ten został zakończony pięknym występem zespołu wokalno-muzycznego, który przygotował „Wieczór kolęd”. Zespół ten prowadzony jest przez Jerzego Sarotę i Urszulę Pietrzak.
ROK 1993
„Będziesz miłował Pana Boga swego… a swego bliźniego jak siebie samego.” Urzeczona tymi słowami Rada Duszpasterska zorganizowała pod kierunkiem Ks. proboszcza Józefa Janasa i Pani Urszuli Kościsz spotkanie opłatkowe „Dzień Seniora”.
Do wynajętego lokalu Szkoły Podstawowej nr 9 przyszły osoby starsze (około 110), które dotarły same lub przy pomocy życzliwych ludzi. Imprezę rozpoczął Ks. Proboszcz przywitaniem Seniorów oraz Gości. Gośćmi naszymi byli: Prezydent Miasta Jerzy Gwiżdż, Z-ca Prezydenta Miasta Piotr Pawnik, Pani Z-ca Przewodniczącego Rady Miejskiej w Nowym Sączu, Dyrekcja Szkoły nr 9 oraz sponsorzy tej uroczystości. Uroczystość uświetnił zespół wokalny działający przy naszej parafii, który wykonał piękny montaż pt. „Koncert Kolęd”. Uczestnicy spotkania składali sobie życzenia opłatkowe, co spowodowało wiele uśmiechu na ich twarzach. Bycie razem, śpiewanie kolęd oraz skromny poczęstunek dostarczyły osobom starszym, często samotnym, dużo miłych wrażeń. Wielką radość sprawiły hojne paczki, które były ufundowane przez niektóre przedsiębiorstwa z miasta Nowego Sącza. Na zakończenie Prezydent Jerzy Gwiżdż powiedział wiele miłych słów do uczestników oraz wyraził zadowolenie z takiej inicjatywy jaką wykazała nasza parafia. Wychodząc z imprezy Seniorzy dawali wyraz zadowolenia i wdzięczności, co dodaje impulsu do organizowania w przyszłości takich spotkań.
W naszej parafii bardzo szeroko został rozpropagowany kult Miłosierdzia Bożego. W każde wtorki odbywają się nowenny do Miłosierdzia Bożego. W związku z tym kultem zrodziła się myśl założenia kaplicy Bożego Miłosierdzia w nowo budującym się kościele. W dyskusji o planach związanych z nowym kościołem ustalono delegację do zakupu obrazu. W dniu 13 kwietnia 1993 roku o godzinie 1000 wyruszyła delegacja w składzie: Ks. proboszcz Józef Janas, Urszula Kościsz, Halina Filipek oraz kierowca Henryk Król do Krakowa – klasztoru w Łagiewnikach, po zakup obrazu. W czasie pobytu w Łagiewnikach delegacja ofiarowała całą Parafię w modlitwie przed Obrazem Pana Jezusa Miłosiernego i przy Grobie Siostry Faustyny. Wybrano obraz, który zdaniem delegacji był najwierniejszą kopią obrazu znajdującego się klasztorze. Jest to obraz o wymiarach 1,8m x 0,8m w cenie 11 milionów złotych. Obraz ten został zafundowany do kaplicy Miłosierdzia Bożego w kościele Trójcy Świętej parafii Nowy Sącz – Dąbrówka przez Ks. Proboszcza. Poświęcenie obrazu zostało dokonane w dniu 18 kwietnia 1993 r. w święto Miłosierdzia Bożego na uroczystej Mszy Św. o godzinie 1500. Homilię w czasie tej Mszy Św. wygłosił Ks. Wojciech Werner. Po uroczystości każdy uczestnik otrzymał obrazek Siostry Faustyny z modlitwą o uproszenie łask za Jej przyczyną z racji dnia Jej beatyfikacji.
„W Uroczystość Zesłania Ducha Świętego dnia 13 maja Roku Pańskiego 1993 za pontyfikatu Papieża Jana Pawła II kiedy Nuncjuszem Apostolskim w Polsce był Jego Ekscelencja Arcybiskup J. Kowalczyk, Prymasem Polski Jego Eminencja Ks. Kard. Józef Glemp, Metropolitą Krakowskim Jego Eminencja Ks. Kard. Franciszek Macharski, Biskupem Diecezjalnym w Tarnowie Jego Ekscelencja Ks. Biskup Józef Życiński, Proboszczem Parafii Św. Rocha w Nowym Sączu Ks. mgr Józef Janas, a Wikariuszem tej Parafii Ks. Waldemar Patulski…”
Jego Ekscelencja Ks. Biskup Józef Życiński wmurował kamień węgielny – poświęcony przez Ojca Świętego w Tarnowie dnia 10 czerwca 1987 roku, w ścianę nowego kościoła parafialnego pw. Trójcy Świętej w Nowym Sączu. Tak brzmi początek historycznego dokumentu, aktu erekcyjnego wmurowania wraz z kamieniem węgielnym w ścianę nowego kościoła. Do godnego przeżycia tego święta wspólnota parafialna przygotowała się przez triduum, które prowadził senior wikariuszy z bazyliki Św. Małgorzaty, Ks. mgr Ignacy Klucznik.
Plac wokół nowego kościoła został przystrojony wieloma dekoracjami symbolizującymi Trójcę Świętą oraz wybudowano ołtarz w drzwiach wejściowych nowej świątyni do sprawowania Najświętszej Ofiary.
Po przywitaniu Księdza Biskupa przez Ks. Proboszcza, dzieci i przedstawicieli Rodzin Katolickich przystąpiono do sprawowania Mszy Św., w czasie której odczytano ww. akt erekcyjny, po czym Ks. Biskup wmurował kamień węgielny. Ks. Biskup wygłosił wspaniałe, bardzo piękne kazanie.
Na zakończenie Mszy Św. z wyrazami podziękowania za wymurowanie kamienia węgielnego zwrócili się młodzi parafianie. Następnie Ks. Proboszcz poprosił Ks. Biskupa o błogosławieństwo na trud dalszych prac.
W uroczystości tej – oprócz zgromadzonych licznie parafian – obecni byli: Ks. infułat Jan Rzepa, kanclerz kurii diecezjalnej Ks. dr Karol Dziubaczka, pracownicy Kurii, księża prałaci z Tarnowa i Nowego Sącza, księża dziekani dekanatów sądeckich, księża pochodzący z naszej parafii oraz z sądeckich dekanatów, siostry zakonne z Siostrą Prowincjalną z Krakowa, władze naszego miasta, Dyrekcja Szkoły oraz Projektant budującego się kościoła mgr inż. Paweł Dygoń.
Nowy Sącz, 22.08.1993 r. “Święty Rochu módl się za nami”. Pierwszy odpust na nowej plebanii. Kazanie wygłosił Ks. Wojciech Werner, sumę celebrował Ks. mgr lic. Kazimierz Michulec. Proboszczem był Ks. Józef Janas, wikariuszem Ks. mgr Jerzy Zoń. Do stołu podawała Pani Mariola Zapiór. Obiad przygotowały Panie Helena Marczyk i Albina Król.
Koniec sierpnia przyniósł zmiany personalne. Ks. Waldemar Patulski na własną prośbę odszedł do Zakonu Ojców Karmelitów. Na Jego miejsce przybył neoprezbiter ze Starej Wsi, Ks. mgr Jerzy Zoń, zamianowany przez Biskupa Ordynariusza. Również na miejsce S. Genowefy Kuźniar została przydzielona przez władze zakonne s. Helena Niewiadomska. Siostra ma imię zakonne Kolbena.
W lipcu zmarła była katechetka s. Teofania. Ks. Waldemar i Siostra Teofania odznaczali się wielką gorliwością w spełnianiu swoich obowiązków. Zrezygnował również z posługi organista Pan Jan Kądziołka. Obowiązki te wzięła na siebie s. Kolbena.
W międzyczasie został zakupiony i ofiarowany do nowej świątyni obraz Matki Bożej Nieustającej Pomocy. Fundatorką tegoż obrazu była Maria Orchel – nauczycielka z Gorlic-Glinika, a sprawę tę poparła jej siostra Irena Orchel.
„Cicha noc, Święta noc…” Pierwsza kolęda w nowej plebanii.
Do końca tego roku prowadzone były prace przy montażu okien aluminiowych oraz przy ogrzewaniu. Pracami fachowymi, przy wielkim poświęceniu i zaangażowaniu kierował inż. Marian Kulig – z parafii.
ROK 1994
Bardzo smutnie zaczął się ten rok. W noc sylwestrową zmarł w Szkole Podstawowej nr 9 dyrektor mgr Andrzej Balas, bardzo życzliwy kapłanom i siostrom zakonnym.
Od początku nowego roku prowadzone są prace przy posadzce w nowym kościele. Wykonuje ją Adam Kołodziej, miejscowy kamieniarz. W pracach pomaga mu Jan Faron.
Również prowadzone są prace przy rozprowadzeniu wody w nowym kościele. Nadzór sprawuje pan mgr Marian Adam Kulig, który został wybrany radnym miasta Nowego Sącza, a prace te wykonuje Pan Stanisław Hajduga. Obydwaj Panowie wykonują to w czynie społecznym. Od wczesnej wiosny prowadzone są prace elektryczne, które również nadzoruje inż. Marian Adam Kulig, który wykazuje wielką życzliwość dla dzieła budowy. Prace elektryczne wykonuje Pan Kazimierz Wróbel, który bardzo związał się z budową i zaangażował się w Arcybractwo Konającego Pana Jezusa i Jego Bolesnej Matki. W tymże roku wspólnota parafialna przeżyła historyczne wydarzenie – pierwszy odpust ku czci Trójcy Przenajświętszej. Mszę Św. celebrował ks. Leszek Kozioł, a piękne kazanie wygłosił ks. dr Henryk Kościsz. Wystąpił zespół parafialny i schola s. Kolbeny. Wzruszenie wiernych było ogromne. W czasie odpustu prezentowane były trzy stacje Drogi Krzyżowej. Wykonuje je bardzo starannie Pan Józef Ruchała. Można było stacje zasponsorować, i tak:
- I – Anna Franczyk
- II – Alicja i Jan Kądziołka
- III – Adam i Teresa Kołodziej
- IV – Urszula i Zofia Kościsz
- V – Ludwik i Genowefa Kościsz
- VI – Franciszek i Maria Pulit
- VII – Krystyna Gagatek
- VIII – Halina Krzykalska
- X – Maria i Jan Ruchała
- XII – Arcybractwo
- XIV – Karol i Zofia Stawiarscy
Od maja w czynie społecznym robione są ławki dębowe do nowego kościoła przez panów stolarzy: Antoniego Kurowskiego, Władysława Nowaka i Mariana Ramsa – z benedyktyńską dokładnością i wielkim poświęceniem, wykazując przy tym niezwykle wielką fachowość, ale i kulturę osobistą i życie z wiary. Nadmienić trzeba, że wszelkie prace utrudniały ogromne upały, sięgały 35 OC przez wiele tygodni.
Od 1 października podjął studia specjalistyczne ks. mgr Jerzy Zoń w Tarnowie. Zaangażował się bardzo w pracę parafialną i specjalistyczną pracę na rzecz osób niepełnosprawnych, wykazując wielką dojrzałość i kulturę osobistą. Parafia została wyróżniona. Ks. rektor Adam Drożdż przydzielił praktykanta Grzegorza Sowę, aby przyglądnął się pracy duszpasterskiej.
W tym roku Pani Halina Krzykalska ufundowała do nowego kościoła parafialnego kielich i patenę, wykazując bardzo wielką życzliwość i bezinteresowność dla parafii.
Nowy kościół został na tyle wykończony, że pasterka została w nim odprawiona. Wzruszenie było ogromne, w wielu oczach pojawiły się łzy szczęścia. Znakomicie do tej chwili przygotował parafię ks. Wojciech Werner poprzez piękne rekolekcje.
ROK 1995
Cały czas trwają prace na budowie nowego kościoła parafialnego. Firma „Alwas” zamontowała zewnętrzne drzwi do kościoła. Wykonane są z aluminium, koloru starego złota. Równocześnie tynkowany jest stary kościół i prowadzone są prace elektryczne. Pan Aleksander Borowski przy współudziale Pana Andrzeja Bargiela wykonali oryginalne żyrandole. Ks. Proboszcz i współpracownik, ks. Jerzy Zoń zakupili organy do kościoła, są elektronowe, firmy Roland. Mimo kłopotów finansowych została sprawiona nowa szopka, bardzo okazała. Fundatorem jej są księża, siostry oraz Pani Helena Marczyk, Pani Janina Kościsz, jej siostra Helena, Pan Kazimierz Wróbel, Jan Faron, Jerzy Sarota, Józefa i Piotr Doboszowie, Franciszek Dobosz. Najwięcej zorganizował Jerzy Sarota – bardzo zaangażowany w pracę dla parafii. W nowym kościele został oddany ołtarz, ambonka i chrzcielnica.
W dalszym ciągu prawdziwi przyjaciele budowy kościoła złożyli ofiarę na figury do żłóbka. Są nimi Pani Krystyna Gagatek, Pani Urszula Kościsz, Pan Stefan Gagatek i zespół redakcyjny biuletynu parafialnego „Gloria Tibi Trinitas”.
Prace zostały bardzo przyśpieszone i termin otwarcia liturgicznego został zaplanowany na Wielki Czwartek. Białkowaniem zajeli się z wielkim poświęceniem Pan Marian Owsianka, Pan Jerzy Karcz, Pan Edward Ruchała i Pan Rafał Ruchała. Nagłośnienie wykonali Pan inż. Marian Adam Kulig i Pan Marek Pociecha. Ciemnicę i Grób Pański wykonali pod przewodnictwem Ks. Proboszcza Pan Aleksander Borowski i Pan Kazimierz Wróbel. Przy Grobie Pańskim wystąpiła tradycyjnie Straż Grobu Pańskiego. Byli to Panowie: Ludwik Kościsz, Piotr Konstanty, Andrzej Kosal, Jacek Konstanty, Wojciech Konstanty, Grzegorz Wańczyk, Paweł Szkaradek, Maciej Kościsz, Grzegorz Popiela, Rafał Rams, Łukasz Sopata, Tomasz Wańczyk, Grzegorz Koszyk, Wojciech Bargiel, Grzegorz Kulig. Uroczystość odbyła się przy udziale kapłanów: ks. Józef Janas, ks. Henryk Kościsz, ks. Jerzy Zoń, dk. Bogdan Trzópek. Wszystkimi pracami kierował ks. proboszcz Józef Janas.
Misje w parafii prowadził ks. Władysław Pasiut ze Zgromadzenia Księży Saletynów. Cieszyły się dużą frekwencją. Poświęcenie kościoła i konsekracja ołtarza odbyły się dnia 18 czerwca o godz. 1100. Przewodniczył uroczystościom JE Ks. Biskup Józef Życiński. Uroczystość wypadła okazale, bardzo starannie przygotowana przez kapłanów i siostrę Kolbenę Niewiadomską.
Dnia 21 października zostały zawieszone dzwony. Pracami tymi kierował inż. Marian Kulig, pełniący aktualnie funkcję radnego miasta. Jest to człowiek niesamowicie uzdolniony manualnie, a jeszcze bardziej życzliwy sprawom kościoła. W pracach tych bardzo ofiarnie pomagał Kazimierz Wróbel, również życzliwy budowie. Przy zawieszaniu dzwonów pomagali Panowie: Edward Winiarski, Kazimierz Łazarz, Tadeusz Bodziony, Jan Konstanty, Marek Tomaszek.
5 listopada 1995 r. odbyły się wybory na Prezydenta Polski. W wyborach tych ostatecznymi kandydatami okazali się obecny Prezydent Lech Wałęsa i Pan Aleksander Kwaśniewski, związany z byłą PZPR. Kolejne wybory odbyły się 18 listopada. Komunizm bardzo się umocnił, a Polacy bardzo szybko zapomnieli o totalitarnym systemie; systemie zbrodni i nienawiści do człowieka. Pan Aleksander Kwaśniewski okłamał naród co do swojego wykształcenia i majątku. Mimo tego, niewielką ilością głosów, pokonał Lecha Wałęsę. Wielu katolików przeżyło to bardzo boleśnie.
Na święta Bożego Narodzenia została wykonana nowa szopka. Pracowało przy niej dwóch artystów: Pan Sobczyk i Pan Ruchała. Pracami kierował ks. Jerzy Zoń. Triduum prowadził ks. Andrzej Liszka, wikariusz z parafii Św. Małgorzaty.
Zaproszenie z roku 1995 na Uroczystość Poświęcenia Kościoła:
